TY - JOUR ID - 45865 TI - نوآوری‎ های علامه طباطبایی در تبیین رابطه خدا و جهان بر مبنای قرآن و برهان JO - فصلنامه علمی پژوهشی قبسات JA - QABASAT LA - fa SN - 1029-4538 AU - فیاض بخش, نفیسه AU - اکبری, محمدعلی AD - استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی واحد تهران مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی، تهران ،ایران AD - دانش آموخته دکتری ،فلسفه وکلام اسلامی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران. (نویسنده مسئول) Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 25 IS - 96 SP - 211 EP - 232 KW - خداوند KW - خلقت KW - برهان صدیقین KW - حق مطلق KW - علامه طباطبایی DO - 08-96 N2 - اندیشه خدا و چگونگی رابطه او با عالم خلقت همیشه یکی از مسائل مطرح در نظام‎های فکری جهان بوده است. رابطه از نوع صانع و مصنوع، محرک و متحرک، حلول و اتحاد، فیضان و صدور و رابط و مستقل از جمله دیدگاه‎ های مطرح در این خصوص می‎باشد. علامه طباطبایی به عنوان یک حکیم نوصدرایی ضمن نقد نظر ملاصدرا مبنی بر «لمی»بودن برهان صدیقین اثبات می ‎کند که این برهان «انی» و نسبت به سایر براهین «اشبه به لمی» است. ایشان با تقریری جدید از این برهان آن را صرفاً یک تنبیه و نه برهان می‏داند. علامه طباطبایی همین دیدگاه را در مباحث توحیدی خود در المیزان نیز دنبال می‎کند. تفسیر جدیدی از واژه حق در آیات قرآن را می‎توان یکی از نوآوری‎های تفسیری علامه طباطبایی دانست. ایشان در توضیح این آیات، وجود فقری ملاصدرا را مطرح نموده، معتقدند تنها خداوند «حق مطلق» بوده و ما سوی الله ظهورات حق و به بیان قرآنی آیات الهی هستند و آیه از خود چیزی ندارد جز ارائه ذی الایه و سایه ‎هایی هستند که خورشید حق را ارائه می‎دهند و بدون لحاظ حق هیچ و پوچ‎اند. از این منظر خداوند از حیث معرفتی تصوراً و تصدیقاً «ابده بدیهیات» بوده، سایر پدیده‎ ها ذیل بداهت حق شناخته می‏شوند. UR - https://qabasat.iict.ac.ir/article_45865.html L1 - https://qabasat.iict.ac.ir/article_45865_a5a8c9a9fe1bf3ebca0e1f3700f5f7b3.pdf ER -