نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
عضو هیئت علمی
چکیده
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسنده [English]
یکی از مطالب فلسفه دین اسلامی، نحوه فهم دین و نصوص اصلی آن بخصوص قرآن است و در این عرصه بیشترین ابهام و پرسش بر سر تأویلات قرآنی است، براساس قواعد فهم متن قرآنی، تأویل قرآن نباید با صراحت و یا ظواهر آیات مخالف باشد؛ در غیر این صورت هر مطلبی را می‌توان به هرآیه‌ای منتسب کرد؛ اما عارفانی مانند ابن‌عربی، در کتب خود از جمله در فتوحات مکیه، ذیل آیاتی مطالبی بیان داشته‌اند که از منظر تفسیری و قواعد مربوطه، مخالف صراحت یا ظاهر قرآن است؛ این نوع از تفاسیر معرکه آرا و پیوسته شاهدی در دست منکران تفسیر عرفانی بوده است و تا کنون این نوع برداشت‌ها، تحلیل و توجیه نشده است؛ و ضرورت دارد این مانع بزرگ تفسیر عرفانی مورد بررسی قرار‌گیرد؛ در این نوشته بگونه‌ای مختصر، بعد از تأویلات ابن‌عربی از آیات 6 و7 سوره بقره، توجیهاتی را بیان خواهیم نمود و هر یک را تحلیل خواهیم کرد، در این نوشته با روش کتابخانه‌ای و تحلیل عقلانی، بر اساس اصول استنباط از نصوص و مبانی و قواعد فهم قرآن در راستای تحلیل تأویلات مخالف ظاهر، برای اولین بار شش توجیه بیان می‌شود و در باره آنها داوری می‌گردد.
کلیدواژه‌ها [English]
)